محدودیت‌های اشتغال زنان در فقه و نظام قضایی ایران، مصر و فرانسه

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

2 استادیارگروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،قم، ایران.

3 استادیار گروه حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

10.22034/ejs.2023.410310.1508

چکیده

زمینه و هدف: اشتغال زنان در ایران با محدودیت‌هایی مواجه است که همواره محل بحث و اختلاف ‌نظر بوده است. هدف مقالة حاضر این است­که محدودیت‌های اشتغال زنان در حقوق ایران، مصر و فرانسه را بررسی کند و از این طریق نمایی روشن‌تر از حق اشتغال زنان در ایران ارائه کند.
مواد و روش‌ها: مقالة حاضر توصیفی-تحلیلی است. مواد و داده‌ها نیز کیفی است و از روش فیش­برداری در گردآوری مطالب و داده‌ها استفاده شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت‌داری رعایت شده است.
یافته‌ها: در حقوق ایران، از جهت ریاست مرد بر خانواده، مرد در شرایطی از قبیل لطمه به مصلحت خانواده و حیثیت­ زوجین، حق منع اشتغال زوجه را دارد. علاوه­بر این محدودیت، در برخی مشاغل مانند خبرگان رهبری زنان امکان اشتغال ندارند. در حقوق مصر با اینکه منع قانونی در خصوص اشتغال زنان وجود ندارد؛ اما شرایط اجتماعی به‌عنوان عامل تحدیدکنندة حقوق زنان عمل می‌کند. در حقوق فرانسه حق اشغال زنان با محدودیتی مواجه نیست؛ هرچند ممکن است سطح دستمزد زنان پایین‌تر از مردان باشد.
نتیجه: چنانچه مرد با تجاوز از حق ریاست خود بر خانواده، بی‌دلیل با اشتغال زن مخالفت کند، زوجه می‌تواند از جهت منع اشتغال از سوی زوج از وی مطالبة خسارت کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات