تحلیل فقهی خودکشی از منظر فقهای مذاهب خمسه

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

2 استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 استاد گروه حقوق، دانشکده الهیات، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.22034/ejs.2023.374976.1335

چکیده

زمینه و هدف: حق هر انسان بر جسم خود و حدود اختیارات وی یکی از موضوعات مهمی می­باشد که در هر نظام حقوقی مورد بحث قرار می­گیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی جنایت عمدی و خطایی بر خود در چهارچوب دیدگاه فقهای امامیه و اهل سنت می­باشد.
مواد و روش­ ها: این تحقیق از نوع نظری بوده ‌روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‏ باشد و روش جمع‏ آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ‏ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
 یافته­ ها: چنانچه از آموزه‌های دینی بر می‌آید مالکیت حقیقی بر جهان و هرآنچه در آن است، از آن حق تعالی است و اوست که مالک علی‌ا‌لاطلاق عالم هستی است که از آن به مرتبه اعلای ملکیت تعبیر شده است و مرتبۀ نازلۀ ملکیت همان مالکیت اعتباری اشخاص بر اشیاء خارج از ذاتشان مانند خانه و ماشین و سایر اموال می‌باشد.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است.
نتیجه ­گیری­: دیدگاه قرآن و آیات قرآنی و روایات بر این مسئله تأکید دارد که ازهاق نفس چه به صورت خودکشی و دیگر کشی مطلقاً گناه کبیره محسوب شده و حرام است. خواه این کار به صورت اختیاری و خواه در موارد اضطرار و ناچاری باشد مانند بیماری‌های لاعلاج و غیره

کلیدواژه‌ها