نظام حقوقی حاکم بر حل و فصل اختلافات در حوزه حقوق مالکیت فکری با تأکید بر نهاد داوری

نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

2 استاد گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران(نویسنده مسئول).

3 استادیار گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

10.22034/ejs.2023.381675.1360

چکیده

زمینه و هدف: یکی از معضلاتی که ممکن است گریبان‌گیر هر سازمان ملی یا بین‌المللی شود، حل‌و‌فصل اختلاف‌های مربوط به‌آن می باشد. در خصوص سازمان بین‎المللی مالکیت فکری یعنی «وایپو»، نیز امروزه این مسئله که توسل به داوری تا چه حد در حل­ و­فصل اختلافات این سازمان مؤثر است حائز اهمیت است.
مواد و روش­ ها: این تحقیق از نوع نظری و ‌روش تحقیق به ­صورت-توصیفی تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به ­صورت کتاب­خانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتاب­ ها و مقالات صورت گرفته است.
یافته­ ها: در یک نگاه کلی، دلایل رجوع به داوری  از جمله کم­ هزینه بودن، آسان بودن، حفظ محرمانگی، تخصصی شدن، سرعت و ... همچنین موجبات استفاده از این نهاد در حوزه مالکیت فکری حائز اهمیت است و از این طریق است که می­توان توجیه‌های مناسبی برای استفاده از این سازوکار در حل­وفصل اختلافات درباره وایپو داشت.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است.
نتیجه­ گیری: امروزه بسیاری ترجیح می‌دهند که قوانین داوری وایپو را بر سایر روش­ های پر هزینه دادگاهی و طرح دعوی انتخاب کنند و در نتیجه قوانین و آئین‌های رسیدگی مدونی در این حوزه به­ وجود آمده‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات