حقوق اقلیت‌های مذهبی در حقوق بین‌الملل با نگاهی به قانون اساسی کشورهای ایران و مالزی

نوع مقاله : علمی

نویسنده

کارشناس ارشد حقوق عمومی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

10.22034/ejs.2023.398716.1452

چکیده

زمینه و هدف: اصطلاح اقلیت از نظر حقوقی شامل آن دسته از گروه‌های انسانی است که معمولاً از جهت حقوقی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در موقعیت و شرایط حاشیه‌ای قرار دارند. هدف از پژوهش حاضر تحلیل و تبیین حقوق اقلیت ­های دینی در نظام حقوق بین­ الملل ، قانون اساسی ایران و مالزی است.
مواد و روش ­ها: این تحقیق از نوع نظری است. ‌روش آن به­ صورت توصیفی-تحلیلی و ابزار جمع ‏آوری اطلاعات کتاب­خانه ‏ای است.
یافته­ ها: مفهوم اقلیت ­های دینی در نظام حقوق بین ­المللی و نظام­ های حقوق داخلی کشورها دارای تعریفی واحد نیست. همین موضوع منشأ اصلی اختلاف نظرات موجود است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است.
نتیجه­ گیری: در کشور ایران لازم است با رسمیت مذهب تشیع در اصل 12 قانون اساسی، حقوق اقلیت‌های مذهبی در قانون اساسی به رسمیت شناخته شود و این مذاهب از احترام برخوردارند. در خصوص حقوق اقلیت‌های مذهبی در کشور مالزی با توجه به سکولار بودن نظام سیاسی مالزی، عبارت «اسلام مذهب رسمی فدراسیون است» اثر قانونی فراتر از اعزام شرکت ­کنندگان در هر مراسم مذهبی دارند که در سطح فدرال، مناسکشان را مطابق با تشریفات مذهبی مسلمانان اجرا می­کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فصلنامه علمی مطالعات فقه اقتصادی
دوره 4، شماره ویژه (ویژه نامه جستار های نوین فقه و حقوق 1401) - شماره پیاپی 5
فصلنامه علمی مطالعات فقه اقتصادی
آبان 1401
صفحه 847-865

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار