1
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، پردیس بین المللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2
استادیار پردیس بین‌المللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران: (نویسنده مسئول).
10.22034/ejs.2023.377171.1345
چکیده
زمینه و هدف: دادرسی اعم از کار یا مدنی، از دو جزء اصول و تشریفات دادرسی تشکیل میشود که تشریفات را میتوان از متن قوانین استخراج کرد. یکی از پیکره های دادرسی تشریفات است که رعایت آن اجتناب ناپذیر و الزامی است. اصول متمایز و جدا از تشریفات و واجد ویژگی های کلی، دائمی، انتزاعی و ارزشی هستند. مواد و روشها:روش پژوهش حاضر، نظری و بهصورت توصیفی-تحلیلی است. گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات انجام شده است. یافته ها: اصول دادرسی مدنی در ابتدا برای حکم شدن بر دعاوی در شرایط عادی (عدم نیاز به حمایت از یک طرف دعوی) طراحی شده اند؛ درحالیکه در فضای حقوق کار، اصل حمایت از کارگر حاکم است. اصل تساوی و برابری، سنگ بنای اصول دادرسی مدنی محسوب می شود؛ اما این اصل در فضای روابط کارگر و کارفرما تعدیل شده است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. نتیجه گیری: اصول دادرسی، بنیان هایی هستند که در نظام حقوقی، آمره محسوب میشوند. هرچند در آئین دادرسی مدنی مجموعه ای از اصول بنیادین و آمره وجود دارد که در صورت رعایت نکردن آنها دادرسی منصفانه نخواهد بود؛ اما گاه با توجه به اصول خاصی که در مقدمة آئین دادرسی کار بدان اشاره شده است، اصول بنیادین مدنظر دادرسی منصفانه تحت الشعاع قرار می‌گیرد و چنانکه باید رعایت نمی شود.
)