نحوه نظارت دیوان عدالت اداری بر کمیسیون ماده صد قانون شهرداری

نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.22034/ejs.2022.347191.1254

چکیده

زمینه و هدف: نظارت بر آراء کمیسیون ماده صد شهرداری به علت ضمانت اجرای کمیسیون و همچنین ارتباط با مقررات مهم شهری از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در این مقاله تلاش شده نحوه نظارت دیوان عدالت اداری بر کمیسیون مورد اشاره بررسی شود.
مواد و روش‌ها: مقاله توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه‌ای استفاده‌شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت‌داری رعایت شده است.
یافته‌ها: دیوان عدالت اداری هم به‌صورت شکلی و هم به‌صورت محتوایی بر صلاحیت و نحوه رسیدگی کمیسیون ماده صد قانون شهرداری نظارت دارد. دیوان تصمیمات کمیسیون ماده صد را از حیث نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آن‌ها موردبررسی قرار می‌دهد. آنچه از رویه دیوان عدالت اداری در نظارت بر آراء کمیسیون استنباط می‌شود، توجه به‌حق شخصی تضییع‌شده و استفاده از معیارهای حقوق خصوصی لزوم وجود نفع مستقیم و شخصی) و برداشت مضیق از نفع مستقیم می‌باشد که با طبع دعاوی کمیسیون که مصداق بارز دعوای عمومی است، تعارض دارد.
نتیجه‌گیری: نظارت دیوان عدالت اداری بر کمیسیون ماده صد با یک نقص مهم مواجه است. نمی‌توان صرفاً احداث‌کننده را ذینفع دانست و برای سایرین حقی قائل نشد چراکه با اقدام اشتباه و بعضاً همراه با سوءنیت هر یک، آثار مخربی بر زندگی شهری و حق‌های بنیادین شهروندان وارد می‌گردد. لازم است مفهوم ذینفع گسترش‌یافته و کسانی که منافع‌ و حقوقشان تحت تأثیر قرار می‌گیرد نیز ذینفع تلقی شوند.

کلیدواژه‌ها