بررسی فقهی حقوقی بهره‌برداری از محیط‌زیست با رویکرد حفظ حقوق نسل‌های آینده

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

3 استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

10.22034/ejs.2024.445318.1714

چکیده

زمینه و هدف: حفظ حقوق نسل‌های آینده در بهره‌برداری از محیط‌زیست از منظر فقهی و حقوقی، بر پایه اصول دینی، اخلاقی و حقوق همواره مورد تأکید بوده است و هدف از آن، تعهدات مسئولانه و تأمین حقوق نسل‌های آینده برای بهره‌مندی از محیط‌زیست سالم و پایدار است که در مقاله حاضر نیز مورد تحلیل قرار گرفت.
مواد و روش­ ها: این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی است. مواد و داده‌ها کیفی است و از فیش‌برداری در گردآوری مطالب استفاده‌ شد.
ملاحظات اخلاقی: در نگارش مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت­داری شده است.
یافته‌ها: از دیدگاه فقه و اصول دینی، حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی به‌عنوان تکلیف اخلاقی و دینی مطرح‌ شده است و بر مسئولیت مردم و دولت در این زمینه تأکید شده است. از دیدگاه حقوقی، حقوق نسل‌های آینده به‌عنوان یک حق انسانی مورد شناخت قرار گرفته است و مردم و دولت موظف به ایجاد و رعایت سیاست‌ها و قوانین حفاظت از محیط‌زیست و اجرای آن‌ها هستند.
نتیجه: از منظر هر یک از دیدگاه‌های فقهی و حقوقی، مردم و دولت مسئولیت‌های خاصی در حفظ و مدیریت پایدار منابع طبیعی و حفاظت از محیط‌زیست دارند. ازاین‌رو، اهمیت ویژه‌ای به اقداماتی داده شده است که به حفظ تنوع زیستی، کاهش آلودگی، مدیریت پایدار منابع طبیعی و اجرای سیاست‌های مؤثر برای تضمین حقوق نسل‌های آینده در بهره‌برداری از محیط‌زیست، توجه دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات