قلمرو تقنینی و فقهی معامله با حق استرداد و بیع شرط در حقوق ایران و مصر

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد گرگان ، گرگان، ایران.

2 استادیار، گروه معارف اسلامی ، واحد گرگان ، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان ، ایران

3 استادیار گروه حقوق ، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان ، ایران.

10.22034/ejs.2024.434931.1659

چکیده

زمینه و هدف: قلمرو تقنینی و فقهی بیع شرط و حق استرداد را می‌توان در قوانین و متون فقه امامیه و حنفی بررسی کرد. در مورد بیع شرط و حق استرداد نظرات متفاوتی وجود دارد که حاکی از دو نظر یکسان و متفاوت بودن این شرایط و احکام می‌باشد و از نظر فقه و حقوق، دیدگاه تفاوت پذیرفته شده است.

مواد و روش: روش این پژوهش توصیفی تحلیلی است.

ملاحظات اخلاقی: در نگارش مقاله اصالت متون، صداقتداری و امانتداری رعایت شده است.

یافته‌ها: قلمرو موضوع در حقوق ایران مطابق قوانین مدنی، ثبت، فقه امامیه و در حقوق مصر، مطابق قانون مدنی و فقه حنفی می‌باشد.

نتیجه: قلمرو تقنینی در حقوق ایران در ماده 33 و 34 قانون ثبت، مدنی و رویه قضایی است و در حقوق مصر در قانون مدنی وجود دارد. در حقوق مصر حق استرداد، چون مشتری مالک مبیع نمی‌شود، می‌بایست آن را رد نماید و بایع بدون رعایت مدت، حق استرداد و حق مطالبه مبیع را دارد. در حقوق ایران، طبق قانون ثبت، این بیع در زمره احکام رهن است، اما معامله با حق استرداد با احکام رهن تفاوت‌های اساسی‌ دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات