بررسی ادله اخذ اجرت نماز و روزه از منظر فقه اقتصادی

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق واندیشه ی امام خمینی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

2 استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

3 استادیار گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

10.22034/ejs.2024.416198.1552

چکیده

زمینه و هدف: نماز و روزه استجاری یکی از موضوعات مهم و قابل‌بحث است که از منظر فقه اقتصادی مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است. هدف مقاله حاضر بررسی ادله اخذ اجرت نماز و روزه از منظر فقه اقتصادی است.

مواد و روش‌ها: روش مقاله حاضر توصیفی تحلیلی است. مواد و داده‌ها نیز کیفی است و از فیش‌برداری در گردآوری مطالب و داده‌ها استفاده‌شده است.

ملاحظات اخلاقی: اصالت متن، رعایت شده است.

یافته‌ها: عبادت های استیجاری همواره مورد تایید فقهای امامیه بوده و اکثر علمای متقدم و متاخر صحت آن را پذیرفته اند اما به دلیل قصد قربت، دریافت اجرت با اشکال مواجه است. در واقع ایرادی که در نماز و روزه‌ی استیجاری پیش می‌آید این است که اخذ اجرت با قصد قربت منافات دارد و قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات دلیل دیگری بر این است که نماز استیجاری صحیح نباشد.

نتیجه‌: مشهور فقها به دلیل ناتوانی و یا فوت شدن فرد، نمازه استیجار یرا جایز می دانندد اما قصد قربت و جایز نبودن دریافت اجرت برای عبادات واجب مانند نماز یومیه، ایجاد اشکل می‌کند. برای حل این اشکال از دید عموم فقها، وقتی کسی می‌خواهد برای میت نماز و روزه‌ انجام دهد به ‌قصد اجاره نباشد و کسی هم‌که شخصی را در نظر می‌گیرد تا اعمال عبادی و نماز و روزه‌ی میتی را به‌جا آورد اجرت برای او تعیین نکند بلکه چیزی را که در قبال انجام نماز و روزه به اجیر می‌دهد به‌عنوان هدیه باشد نه اجرت. در این صورت اشکال فوق برطرف می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فصلنامه علمی مطالعات فقه اقتصادی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 21 اسفند 1402

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار