حکم مانع الزکات در فقه جزای شیعه

نوع مقاله : علمی

نویسنده

گروه حقوق دانشگاه شاهد

چکیده

زمینه و هدف: مانع‌الزکات به کسی گفته می‌شود که در برابر اخذ زکات، مقاومت می‌کند. فقها بحث مانع‌الزکات را در ملاحق جهاد اهل بغی بیان کرده‌اند که وجه آن، اشتراک باغی و مانع‌الزکات در عدم تبعیت از حکم جهاد با کفار است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده ‌روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‏باشد و روش جمع‏آوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‏ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: امام می‌تواند با مانع‌الزکات قتال نماید و بر این نظر نیز ادعای اجماع شده است. روایاتی که اشاره بر کفر مانع الزکات دارد، بر شدت ذنب و یا بر مراتبی از کفر حمل می‌شود و از باب تسامح است. از آنجا که عدم ادای زکات، فسق است، بر حاکم یا نایب وی تکلیف است تا به قهر، مانع الزکات را به تمکین وا دارد.
نتیجه‌گیری: مانع الزکات اگر عدم ادای زکات را حلال بداند، مرتد است و حکم وی قتل خواهد بود. و در غیر این صورت، با وی قتال خواهد شد و اگر کشته شود، خون وی هدر است.

کلیدواژه‌ها