از جمله جرائم شناخته شده در قوانین بین‌المللی و حقوق داخلی کشورها، جرم قاچاق انسان است. این جرم دارای دو جنبه-ی خصوصی و عمومی است و حکومت‌ها در برابر آن به شدت مقابله می‌نمایند. از این رو قاچاق انسان از زوایای مختلفی قابل بررسی است، گاه قاچاق انسان انجام می‌شود و در آن فرد قاچاق شده خود با رغبت و تمایل به آن اقدام کرده‌است، گاه فرد ابتدا ربایش گردیده و سپس توسط قاچاق‌چیان به کشور دیگری فرستاده شد. حالت سوم قاچاق اعضای بدن انسان است که ابتدا شخص دزدیده شده و سپس مثله می‌شود واعضای بدن او قاچاق می‌گردد؛ نوع دو م و سوم مورد بحث نگارندگان بوده و با روش تحلیل محتوا مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته‌است. به نظر می‌رسد، این دو نوع مصداقی از مصادیق محاربه هستند و عاملین قاچاق، علیه امنیت جامعه و اهداف عالیه‌ی نظام مبتنی بر اخلاق و قانون که حاکمیت اسلامی مبتنی بر آن است، اقدام سوء انجام می‌دهند.
)
